والله چي غم دی زوره ور دی

داسترګي چي ژاړی

غم کړم ستومان

امداد ده پریشتو وه

په سینه کی ایمان وه

زموږ ګران افغانستان

سترګی غړوم جانان

عاجز دی او ناطوان دی

تکبیر تکبیر نعری به وی

رنګ می تک ژیړسو

ګلشن ده سرو ګلونو

یو وخت وه ملګری

پس له عمر او له منصور

سم سوه زیژم